برایت از چه بنویسم . از مهری که دررود خانه قلبم جاریست یا از طوفانی سهمگین که در دلم غوغا به پا کرده و از اوراقی که سطر به سطر نام تو و عشق تو را در خود جای داده . . . ای مهربان ترین . دفترم صد برگ دارد و من هر صفحه را با نام تو و یاد تو پر کرده ام و سرانجام به زیبا ترین نکته هستی رسیده ام (بودن به یاد تو و به خاطر تو).

این سان که ذره های دل بی قرار من

سر در کمند عشق تو . جان در هوای توست

شاید محال نیست که بعد از هزار سال

روزی غبار ما را . آشفته پوی باد .

در دور دست دشتی از دیده ها نهان

بر برگ ارغوانی.

                           -   پیچیده با خزان -

یا پای جویباری

                           -  چون اشک ما روان -

پهلوی یکدیگر بنشانند

ما را به یکدیگر برسانند .